باور غلط درباره «ظروف مسی»
تاریخ انتشار: ۱۲ شهریور ۱۳۹۷ | کد خبر: ۲۰۴۳۸۹۸۶
"در چه ظرفی غذا بپزیم و بخوریم تا سالمتر باشیم؟" این سؤالی است که بسیاری از خانوادهها دارند؛ در این مطلب به بررسی خواص یا مضرات پخت غذا در "ظروف مسی" پرداختهایم؛ برخلاف باور عمومی، پخت غذا در ظروف مسی میتواند باعث مسمومیتهای شدید شود.
باشگاه خبرنگاران پویا: "در چه ظرفی غذا بپزیم و بخوریم تا سالمتر باشیم؟ " این سؤالی است که بسیاری از خانوادهها دارند؛ بهدلیل اهمیت این مسئله در قالب سلسله مطالبی از دکتر "وحید علیاننژادی" پژوهشگر و متخصص طب سنتی به بررسی دقیق خواص، تأثیرات، عوارض و مزایای هر یک از ظروف پخت غذا پرداختهایم.بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
متأسفانه اهل فن در حیطههای مختلف، اعم از طب سنتی و جدید و صنایع غذایی و ... با گفتار مغشوش و متناقض خود درباره انواع ظروف، مردم را دچار سرگردانی کردهاند؛ در این مطالب سعی شده تا در عین ایجاز، تصویری نسبتاً روشن از وضعیت ظروف غذایی موجود در بازار ایران ارائه شود؛ هر چند در برخی موارد، تناقضات ظاهری نظرات، جمعبندی محکم و مستدل را دشوار میکند.
تغذیه در هر مکتب طبی از امّهات بحثهای مربوط به پیشگیری و درمان است؛ در این بین، ظروف پختوپز، بهجهت تأثیر بر زمان و قیمت پختوپز و کیفیت و طعم غذا میتوانند از مؤلفههای مهم در تغذیه عموم مردم و نیز بهدلیل تعاملات فیزیکوشیمیایی با غذا، از عوامل تأثیرگذار در نتیجه طبی تغذیه باشند؛ اهمیت این بحث در کتب طب سنتی ایرانی باعث شده تا مؤلفین، بحثهایی مستقل را در این زمینه اختصاص دهند؛ در طب نوین، این بحثها بهطور معمول در کتب طبی ذکر نمیشوند و بهصورت پراکنده و غیرمنسجم در خلال بحثهای سایر علوم از جمله صنایع غذایی از آنها یاد میشود. در گذشته نه چندان دور، استفاده از مس برای تولید ظروف بسیار رایج بود تا جایی که ظروف مسی به عنوان بخشی ارزشمند از جهیزیه دختران آماده ازدواج شناخته میشد.
هدایت خوب حرارتی و قابلیت ترمیم ظروف مسی از امتیازات این ظروف و قیمت بالا و سنگینی از نقطه ضعفهای این ظروف است؛ در سالهای اخیر، ظروف مسی، بیش از هر ظرف دیگری، در عرصه بهداشتی کشور موجب جدل و مناقشه شدهاند و در زیر پرچم مخالفت یا موافقت با این ظروف، عدّه زیادی گریبان چاک کردهاند، امّا نصیب عموم مردم در این هیاهو، افزونی حیرت بوده است.
صادقانه میگوییم که متاسفانه هر دو گروه راه افراط و تفریط پیمودهاند؛ خلاصه حکایت ظروف مسی آن است که در ادامه میآید.
۱. وجود مس برای تمام گیاهان و حیوانات عالی ضروری است؛ مس در آنزیمهای متنوعی از جمله سیتوکروم اکسیداز وجود دارد و فلز اصلی در رنگدانه حامل اکسیژن (هموسیانین) است، مس در همه سلولهای بدن انسان یافت میشود، این ریز مغذی، یک عنصر ضروری برای تولید ملانین در پوست انسان است و ملانین مسؤل ایجاد رنگ در چشم، مو و پوست است.
۲. مس یک آنتیاکسیدان قوی است؛ به این ترتیب که رادیکالهای آزاد را از بین میبرد؛ از آسیبهای سلولی جلوگیری میکند و به نظر میرسد که اثرات ضد سرطانی نیز داشته باشد.
۳. کبد مهمترین منبع ذخیره مس در بدن است؛ مقدار بسیار کمی از آن نیز در خون یافت میشود.
۴. میزان دریافتی توصیه شده برای مس حدود ۲ تا ۳ میلی گرم در روز است؛ در یک رژیم غذایی معمولی، معمولا بیشتر از این مقدار وارد بدن میشود، منابع غذایی مس شامل غلات سبوسدار، آجیلهای خام، حبوبات، جگر و دل و قلوه، کاکائوی تیره، سبزیهای برگ سبز تیره، مرغ، غذاهای دریایی، آلو و سویا است؛ مس به طور وسیعی در طبیعت وجود دارد حتی برنامههای غذایی فقیر و نامناسب نیز نیازهای افراد به مس را تامین میکند بنابراین، کمبود مس در بدن بسیار نادر است و اغلب در کسانی که نارسایی کلیه دارند دیده میشود. (تاکنون موارد مسمومیت ناشی از دریافت غذایی مس مشاهده نشده و این مشکل، اغلب به واسطه مصرف مکملهای این عنصر یا مصرف سموم نباتی حاوی مس گزارش شده است.)
نتیجه اینکه اصولا مشکلی به نام کمبود مس چیز شایعی نیست که بخواهیم با استفاده از ظروف مسی آن را جبران کنیم؛ علاوه بر این، در همین مطلب خواهیم دید که در صورت استفاده صحیح از ظروف مسی، قرار نیست یونهای مس از ظرف مسی، آزاد و وارد بدن ما شوند!
۵. پزشکان و متخصصان امروزی، روی خوشی به ظروف مسی نشان نمیدهند و برخی دلایل را برای این رویکرد خود ارائه میدهند از جمله:
الف. ـ. هر چند کاربرد ظروف مسی در کشور ما بسیار اندک است، اما برخی تحقیقات داخلی کشور ما چند مورد بیماری ذخیرهای مس در کبد را گزارش کردهاند که آن را به کاربرد ظروف مسی نسبت دادهاند؛ دکتر خداداد، فوقتخصص بیمارییهای گوارش و کبد میگوید: "عمدهترین علت بروز این بیماری، استفاده از ظروف مسی به هنگام پختن غذا یا داغ کردن شیر یا انتقال شیر در این نوع ظروف است؛ این ظروف باعث اضافه شدن مس در غذای روزانه افراد میشود که این مس اضافی در کبد ذخیره میشود و باعث از کار افتادن کبد و در نهایت مرگ شخص میشود. "
ب. ـ. "پخت غذا در ظروف مسی ارزش غذا را کاهش میدهد؛ به دلیل اینکه مس با ماده غذایی تداخل ایجاد میکند و ارزش غذایی را از بین میبرد. " (مرتضی مشایخ، استاد دانشکده علوم، تحقیقات و صنایع غذایی دانشگاه تهران)
ج. ـ. سایت رسمی سازمان غذا و داروی امریکا (FDA) نیز استفاده از ظروف مسی را مضر دانسته و استفاده از آن برای پخت و پز بهویژه غذاهایی که ماهیت اسیدی دارند را باعث ایجاد مسمومیت با مس عنوان کرده است. (دکتر مهدی فلاح؛ دستیار ارشد دکترای تخصصی طب سنتی ایران http://www.tandorostan.ir)
نظر طبّ سنّتی ایران در مورد ظروف مسی
صاحبنظران امروزی طبّ سنّتی چه طرفداران و چه مخالفان کاربرد ظروف مسی، هر دو، ادّعای خویش را مستند به منابع طبّ سنّتی میدانند؛ به نظر میرسد که علّت این اتفاق این است که این افراد، خواسته یا ناخواسته، تفاوت ظروف مسی بدون پوشش و ظروف مسی قلعاندود را مورد غفلت قرار دادهاند.
با عنایت به این نکته، خلاصه نظرات طب سنتی نسبت به ظروف مسی به این صورت است:
الف. ـ. ظروف مسی قلعاندود از بهترین ظروف برای طبخ غذا هستند: "بباید دانست که بهترین ظروف از براى طبخ غذا، طلایى و نقرهاى و مسى تازه قلعى جید یا حدیدى تازه جید نموده است که پاک شسته و نظیف باشد. " (عقیلى علوى شیرازى، سید محمد حسین بن محمد هادى، خلاصة الحکمة (عقیلى)، ۳ جلد، اسماعیلیان - قم، چاپ: اول، ۱۳۸۵ ه. ش. ج۲؛ ص. ۴۷)
ب. ـ. ظروف مسی قلعاندود از بهترین ظروف برای کشیدن غذا هم هستند چرا که در کتب طب سنتی، بین ظروف مورد استفاده در طبخ غذا با ظروف مورد استفاده برای کشیدن غذا تفاوت قائل شدهاند: "و بهترین ظرف به جهت کشیدن طعام و ادام، ظرف چینى و آبگینه یعنى شیشه و بلور و بعد از آن ظرف لعابدار که بدل چینى باشد و مس تازه قلعى نموده. " (گیلانى، محمد کاظم، حفظ الصحة ناصرى، ۱ جلد، المعى - تهران، چاپ: اول، ۱۳۸۷ ه. ش. ص. ۱۱۰)
ج. ـ. به عکس، ظروف مسی بدون پوشش یا ظرف مسی که پوشش قلعی آن زدوده شده باشد از بدترین ظروف برای طبخ یا کشیدن غذا هستند: "و نهى شدید نمودهاند در استعمال اناى نحاسى قلعى ناکرده و قلعى رفته. " (چغمینى، محمود بن محمد - شارح: شاه ارزانى، میر محمد اکبر بن محمد، مفرح القلوب (شرح قانونچه)، ۱ جلد، مطبعة إسلامیة - لاهور، چاپ: اول، ص. ۳۱۶)
د. ـ. به دلایل فوق، باید از ظرف مسینی استفاده کرد که:
ـ. تازه قلعاندود شده باشد.
ـ. خوب و ضخیم، قلع اندود شده باشد.
ـ. تمیز و پاکیزه باشد.
به محض نازک شدن یا خراش برداشتن پوشش، مجددا قلعاندود شوند: "تأکید بلیغ نمودهاند در تجدید قلعى نمودنِ آن هرگاه اثر زوال آن ظاهر گردد. " (عقیلى علوى شیرازى، سید محمد حسین بن محمد هادى، خلاصة الحکمة، ۳ جلد، اسماعیلیان - قم، چاپ: اول، ۱۳۸۵ ه. ش. ج۲؛ ص. ۴۷)
هـ طبق آنچه در کتب طب قدیم آمده است، استفاده از ظروف مسین فاقد پوشش قلع یا دارای اشکال در این پوشش، باعث فساد غذا و بروز امراضی، چون جذام میشود؛ این اتفاق در صورت طبخ غذای چرب، ترش، شور، تلخ یا دارای رطوبت فراوان، لبنیات، پختن گوشت یا ماهی در آن یا طولانی شدن مدت طبخ یا زیاد ماندن غذا در این ظروف پس از پایان طبخ، تشدید میشود:
"به خلاف دیگ مسى که طبخ طعام در آن خوب نیست خصوص که تا زمان طویلى در آن طبخ یافته و یا طعام بسیار چرب و مائیت وافر داشته و یا با حموضت باشد و همچنین ماندن در آن. " (همان منبع)
"نباید خوراکهاى شور و تلخ و چرب و ترش و شیرین و از قبیل: روغن و گوشت را در آوند مسین بسیار نگهدارند که مس حتما زنگار دارد و زنگار سم قاتل است. " (ابن سینا، حسین بن عبدالله - مترجم: شرفکندى، عبدالرحمن، قانون (ترجمه شرفکندى)، ۸ جلد، سروش - تهران، چاپ: دهم، ۱۳۸۹ ه. ش. ج۲؛ ص. ۲۳۵)
"آشامیدن اشیاى حامضه و لبنیات و لحوم و یا مالحه و یا تلخ و یا چرب در ظرف مس بیقلعى خصوص که زمانى در آن مانده باشد بسیار مضر و در قلعیدار مدّتى گذاشتن نیز مضر خصوصاً که گرم باشد و سر آن را گرماگرم بسته باشند و از همه بدتر ماهى بریان است که در آن گذشته گرماگرم و سر آن را پوشیده شب مانده باشد جهت آنکه اینها همه باعث زنجاریت مساند و زنجارى میگردند و زنجار خود سم است. " (عقیلى علوى شیرازى، سید محمد حسین بن محمد هادى، مخزن الادویه (طبع جدید)، ۱ جلد، دانشگاه علوم پزشکى تهران- سبز آرنگ - تهران-تهران، چاپ: دوم، ۱۳۹۰ ه. ش. متنجلد ۱؛ ص. ۷۶۸)
و ـ. نکته جالبتر اینکه در برخی منابع طب سنتی تاکید شده است که قلعاندود کردن ظروف مسی هم نمیتواند مانع تامّی برای بروز مسمومیت ناشی از مس باشد بهخصوص اگر غذای گرم، مدت زیادی در ظرف مسی دربسته بماند: "و بدانند که اندودن وى به قلعى اگر چه مانع تمام نمیشود مر ظهور اثر نحاس را، اما نسبت به آن که بیقلعى بود به مراتب قلیلالمضرت است لهذا تأکید کردهاند در تجدید قلعى کردن. " (چغمینى، محمود بن محمد - شارح: شاه ارزانى، میر محمد اکبر بن محمد، مفرح القلوب (شرح قانونچه)، ۱ جلد، مطبعة إسلامیة - لاهور، چاپ: اول، ص. ۳۱۶)
"... بسیار مضر و در قلعیدار مدّتى گذاشتن نیز مضر خصوصاً که گرم باشد و سر آن را گرماگرم بسته باشند. " (عقیلى علوى شیرازى، سید محمد حسین بن محمد هادى، مخزن الادویه (طبع جدید)، ۱ جلد، دانشگاه علوم پزشکى تهران- سبز آرنگ - تهران، چاپ: دوم، ۱۳۹۰ ه. ش. متنجلد ۱؛ ص. ۷۶۸)
بنابراین، همچنان که در منبع فوق اشاره شده است، تجدید قلع ظروف مسین در فواصل کوتاه ضرورت دارد.
جمعبندی و نتیجهگیری استفاده از ظروف مسی
۱. چنانچه گفته شد، کمبود مس اصولا مشکل نادری است لذا توصیه به استفاده از ظروف مسی برای جبران کمبود یون مس در بدن، توصیهای قرین صحت نیست.
۲. همان طور که از منابع طب قدیم برمیآید، حکما نیز خوب بودن ظرف مسی را منوط به تماس مس با غذا ندانسته بلکه آن را مضر دانستهاند لذا تایید ظروف مسی، احتمالا ناظر به دلایل دیگری است؛ در واقع، علاوه بر آثار سمّی ورود مس در مواد غذایی، ظروف مسی قرمز یا آنهایی که لایه قلع مناسبی ندارند، با تشدید اکسیداسیون مواد غذایی به خصوص روغنها و برخی ویتامینها از جمله ویتامین C. آنها را به شدّت کاتالیز میکنند؛ پخت غذا در ظروف مسی اندود نشده موجب ایجاد حالت مسمومیت میشود که در مراحل اولیه با حالت تهوع و استفراغ، اسهال و سردرد مشخص میشود.
۳. در استفاده از ظروف مسی ضروری است که از ظروفی با پوشش کامل و ضخیم قلع استفاده شود و این پوشش مرتب تجدید شود؛ باید از کارهایی که منجر به صدمه یا خراش این لایه قلع میشود، خودداری شود؛ از پختن غذاهای ترش (مثلا حاوی آبلیمو، آبغوره، سرکه، گوجه، آلو و ...)، چرب، آبکی، گوشت و ماهی در آن خودداری شود و مدت طبخ یا نگهداری غذا در آن طولانی نشود.
۴. با توجه به اینکه رعایت شروط شاقّ فوق، عملا در زندگی امروزی ممکن نیست؛ قیمت ظروف مسی بسیار گران است؛ ضرورت طبّی واضحی به استفاده از این ظروف وجود ندارد و حتی حکمای قدیم استفاده از ظروف مسی قلعاندود را هم بدون اشکال ندانستهاند؛ توصیه عمومی به استفاده از این ظروف، بلاوجه به نظر میرسد.
۵. نکته تاسفبار این است که امروزه، خیلی از مراکز، در ایجاد پوشش ظروف مسی از "سرب" استفاده میکنند که بسیار مضر و مسمومکننده است؛ مسمومیت با سرب به مراتب از مسمومیت با مس برای انسان خطرناکتر بوده، در طول زمان موجب آسیب به سیستم عصبی (مغز) و استخوانها میشود.
یک راه برای تشخیص وجود سرب در ظروف قلعاندود شده این است که روی یک قسمت از ظرف که با کمی سرکه تمیز شده باشد یکی دو بلور «یدوردوپتاس» قرار داده چند قطره آب اضافه کنید؛ ایجاد رنگ زرد به معنی استفاده از سرب است.
آثار ضدّمیکروبی مس؟!
مقالات زیادی بر نقش ضدمیکروبی مس تاکید دارند و توصیه به استفاده از آن برای ساخت وسایل بیمارستانی مثل دستگیره دربها یا سایر سطوح فلزی میکنند؛ برخی طرفداران ظروف مسی برای اثبات صحّت ادعای خود به این گونه تحقیقات استناد میکنند در حالی که این استناد از ریشه مبنای منطقی ندارد و صرف داشتن خاصیت ضدمیکروبی مس یا مواد دیگر، جواز استفاده از آن برای پخت غذا نیست.
منبع: فردا
کلیدواژه: ظروف مسی مسمومیت شدید ظروف بهداشتی
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.fardanews.com دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «فردا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۰۴۳۸۹۸۶ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
جام بینالمللی یا آبروریزی ملی! چرا جام تختی با این شکل برگزار میشود؟/ شعار بیلبوردهای شهردار را باور کنیم یا میزبانی درجه۳ دبیر را ؟
در هفتهای که گذشت، جام به اصطلاح بینالمللی جهان پهلوان تختی در پایینترین سطح خود برگزار شد و کمترین کشور خارجی با نازلترین میزبانی در این رقابتها ظاهر شدند.
به گزارش تابناک ورزشی؛ چهل و چهارمین دوره رقابتهای بینالمللی کشتی فرنگی جام تختی که گویا تنها برای افزایش همین عدد و رقم دورههای برگزاریاش زحمت اجرای آن را میکشند، طی روزهای ۶ و ۷ اردیبهشت ماه با حضور کشتیگیرانی از ایران و تیمهای ارمنستان، سوریه و عراق در سالن شهرک نفت اهواز برگزار شد.
خجالت آور است اگر تعداد نفرات حاضر برخی از همین چند کشور را اینجا بنویسیم و باز هم نام "تیم" را روی آن بگذاریم.
در حالی که شاهد برگزاری تورنمنتهایی با قدمت کمتر اما اعتبار به مراتب بالاتر در کشورهای مختلف صاحب کشتی برای بزرگداشت مشاهیر خود در این رشته ورزشی هستیم، فدراسیون کشتی ایران و وزارت ورزش و جوانان، کمترین بهایی به اعتبار جام تختی به عنوان مهمترین تورنمنت بینالمللی کشتی ایران نمیدهند و گویا دست به دست هم دادهاند تا آوازه اسطوره نیمقرن قبل ورزش اصیل ایران را به باد بدهند.
نه اینکه از نام تختی خوششان نیاید، بلکه با جام بینالمللی فجر هم که تداعی کننده انقلاب اسلامی منجر به استقرار نظام جمهوری اسلامی است هم همین کار را میکنند؛ مشکل بیدرایتی در مدیریت است که چوب حراج به سرمایه های فرهنگی ورزش ایران میزند.
زیاد به در و دیوار پایتخت و تبلیغات شهرداری تهران با نام غلامرضا تختی توجه نکنید. پشت این هیاهو و حرافی، هیچ عملی نیست و فقط شعار است. وگرنه اگر هنوز پای تختی بودیم ، لااقل از آن بودجههای چندهزار میلیاردی برنامههای عجیب و غریب ، مقداری برای حفظ اعتبار نامش در جام تختی هزینه میکردیم که اینطور به تورنمنتی درجه سه بدل نشود و برعکس، میدان نمایش و جولان بهترینهای دنیا شود.
ما طوری برنامهریزی میکنیم که حتی ملیپوش های خودمان هم رغبت نمیکنند در جام تختی کشتی بگیرند! نه امسال، که در آستانه المپیک هستیم و کشتیگیران ما مشغول کسب سهمیه یا اردوی آماده سازی قبل از سفر به بازیهای تابستانی پاریس هستند؛ سالهای قبل را هم دیدیم و همین آش بود و همین کاسه.
اگر به ورزش و رشته جذاب کشتی علاقمند باشید، بعید است این نامها را نشنیده باشید؛ ایوان یاریگین روسیه، وهبی امره ترکیه، دانکلوف و نیکولای پتروف بلغارستان، بالاوادزه گرجستان، یاشار دوغو ترکیه، ایوان پادوبنی داغستان، دیمیتری کرکین روسیه، واردانیان ارمنستان، رومن کوتوزوف روسیه، امره پولیاک مجارستان، الکساندر کارلین روسیه، بوایسار سایتییف روسیه و ....
اینها نام قهرمانان درگذشته یا زندهای است که به واسطه افتخارات و مدالهای ارزشمندی که در کشتی دنیا کسب کردهاند، اسم شان توسط فدراسیونهای ملی روی تورنمنتهای کشتی بینالمللی گذاشته شده است تا ادای احترامی به تلاشهای سخت شان در راه اهتزاز پرچم کشورشان باشد اما در ایران ، فدراسیون کشتی که در بخش سختافزاری طی پنجسال اخیر کارنامه درخشانی داشته و مدام هم روی این ساختمان سازی و تجهیز مانور میدهد، هیچ توجهی به مهمترین تورنمنت بینالمللی کشتی ایران ندارد و انگار عمدی در تنزل این مسابقات وجود دارد!
رویدادی که روزگاری، شاهد حضور بزرگان و مدعیان کشتی جهان بود، امروز بر سر نخواستناش دعواست و هرسال برای قبول زحمت میزبانی باید منتظر نتیجه مذاکرات فدراسیون با وزارتخانهها و ادارات کل ورزش استانها و شرکت ها و اسپانسرها باشیم!
کشتی ایران با وجود نما و ویترین بزرگی که دارد، خالی و عاری از چرخش اقتصادی لازم شده است و علیرضا دبیر نتوانسته یک نظام منسجم مالی و درآمدزایی حرفهای و اصولی در آن پایهگذاری کند.
تورنمنتهای خارجی که نام برده شد، با اعطای جوايز ارزنده کشتیگیران سرشناس را به سمت خود جذب میکنند، و به واسطه قرار گرفتن در تقویم اتحادیه جهانی کشتی، عنوان جامهای رنکینگدار را به خود اختصاص دادهاند و در چرخه انتخابیهای جهانی و المپیک، نقش ایفا میکنند.
همین امر باعث شده در رقم زدن معادلات کشتی جهان نیز نقش عمدهای ایفا کنند و در انتخابات جهانی و قارهای هم رقبای ایرانی را کنار بزنند.
ما هم نشسته ایم و مدام میگوییم پس چرا کشتی ایران که روی تشک قهرمانی آسیا و قهرمانی جهان و المپیک ، همیشه مدعی بوده، سهمی در بازی قدرت ندارد!
حقیقت این است که وزارت ورزش و کمیته ملی المپیک ، و در قواره بزرگتر، دولت های مختلف، ورزش اول کشور را رها کردهاند و عملا هیچ هزینهای برای حفظ آبرو و اعتبار آن نمیکنند.
اسامی نفرات برتر مسابقات جام تختی امسال را ببینید که در اهواز و به میزبانی یکی از شهرکهای وزارت نفت برگزار شد!
نفرات برتر نشان میدهد همه مدالهای طلا و ۸۰ درصد نشانهای نقره به ایرانیها رسید و ارمنیها گاهی نفرات درجه چندم کشتی ایران در برخی اوزان را شکست دادهاند. کار به جایی میکشد که آدم آرزو میکند کاش یکی از این خارجیها کشتیگیر ما را ببرد تا رویمان بشود در پسوند جام تختی بگوییم بینالمللی!
هم، سطح شرکتکنندگان خارجی و هم اسامی کمتر شنیده شده داخلی در این فهرست، خود گویای سطح مسابقات و میزان اعتبار فنی آن است. افرادی که در جام تختی مدال گرفتهاند، حتما زحمت خود را کشیدهاند و در سالهای آتی میتوانند جزو شانس ها و سرمایههای کشتی ایران در رقابتهای قارهای و جهانی و المپیک باشند اما اگر نامداران در این تورنمنت حضور داشتند، آنها نیز در تقابل با کشتیگیران برتر به سطح بالاتری دست میيافتند.
نویسنده: مجید کوهستانی
نفرات برتر جام تختی
۵۵ کیلوگرم:
۱- محمد حسینوند پناهی ۲- حسین بیژنی ۳- رامین احمدی و کیانوش شمشیری ۵- مهدی احدی زناب و پیام احمدی ۷- سعید اسماعیلی ۸- نورایر هاخویان (ارمنستان) ۹- محمدپویا اسدی (کرمان) ۱۰- مهدی کمالی
۶۰ کیلوگرم:
۱- پویا ناصرپور ۲- سجاد عباسپور ۳- علی احمدیوفا و علی نوربخش ۵- محمد اسدین (سوریه) و کامران عبدولی ۷- محمدجواد ابوطالبی ۸- حسین جاویدی ۹- سورن آقاجانیان (ارمنستان) ۱۰- رابرت کاراپتیان (ارمنستان)
۶۳ کیلوگرم:
۱- محمدمهدی کشتکار ۲- کاران اصلانیان (ارمنستان) ۳- داویت جوتیان (ارمنستان) و عارف محمدی ۵- رضا بهمنی و علیرضا اسفندیاری ۷- علیرضا اسدی ۸- محمد کمالی ۹- احمدرضا ناصرپور ۱۰- علی حاجیوند
۶۷ کیلوگرم:
۱- حجت رضایی ۲- امیرمحمد یارمحمدزئی ۳- هایک ملیکیان (ارمنستان) و امید حامدی ۵- آرمین محبثابت و غلامرضا عبدولی ۷- علی شیرزاد ۸- محمد اسکندری ۹- حسین اسفندیاری ۱۰- روبن میرانیان (ارمنستان)
۷۲ کیلوگرم:
۱- دانیال سهرابی ۲- علی دارابی ۳- شانت خاچاطریان (ارمنستان) و رضا ساکی ۵- علیاصغر سامدلیری و امیررضا عیسوند ۷- محمدامیر شوکتی ۸- مرتضی پورعیسی ۹- سعید ارجمند ۱۰- محمدرضا رضاپور
۷۷ کیلوگرم:
۱- غلامرضا فرخی ۲- علیرضا عبدولی ۳- سیدمحمد عربی و عارف حبیبالهی ۵- محمدرضا حجامی و احمد نجفی ۷- امیرمحمد صمدی ۸- محمدحسن حسینی ۹- حیدر یوسف جبار ۱۰- مسعود کاووسی
۸۲ کیلوگرم:
۱- اشکان سعادتیفر ۲- شاهین بداغی ۳- ساموئل گریگوریان (ارمنستان) و عباس مهدیزاده ۵- جمال اسماعیلی و علی محمودآبادی ۷- محمدحسین آزرم دخت ۸- احمد صلحدوست ۹- شکور فاتحی ۱۰- محمدامین حسینی
۸۷ کیلوگرم:
۱- محمدحسین محمودی ۲- بهروز هدایت ۳- ابوالفضل پایدار و آرشام بهرامزاده ۵- علی کبیری و محمدهادی صیدی ۷- نریمان مهمدی ۸- ابوالفضل سپهوند ۹- اشکان عبدولی ۱۰- حسین کلیوند
۹۷ کیلوگرم:
۱- شایان حبیب زارع ۲- هایک خلویان (ارمنستان) ۳- حسین بالی و امیررضا اکبری ۵- علی عابدی درزی و محمدصادق عبدالهی ۷- محمد نصرتی ۸- ابوالفضل حاجی وندی ۹- امیرمحمد نجفی ۱۰- حمیدرضا کشتکار
۱۳۰ کیلوگرم:
۱- محمدسروش رنجبر ۲- رازمیک کوردیان (ارمنستان) ۳- آلبرت واردانیان (ارمنستان) و مهرداد کلیوند ۵- امیرحسین کریمی و سید ابوالفضل میرزاده ۷- ابوافضل فتحی تزنگی ۸- امید محمودی ۹- مهدی حسین پور ۱۰- علیرضا حسنوند
ردهبندی تیمی: ۱- ایران ۲۵۰ امتیاز ۲- ارمنستان ۱۱۵ امتیاز ۳- سوریه ۱۰ امتیاز ۴- عراق ۴ امتیاز